تو را دیدم که چه بیرحمانه بخاطر تکه چوبی جنگلی را به اتش کشیدی
دلتنگ شدم پرواز کردم تا بی نهایت ارزوها یم ودرابرهامیمانم شایدروزی
برای برداشتن توشه به زمین بازگردم ولی اینرا بدان هیچگاه بخاطر تکه
ابری اسمان به اتش نمی کشم............
موضوعات مرتبط: 137 - درابرها میمانم..............، ،
برچسبها: